De ‘Woonbeurs’ is m.i. verworden tot een bloedeloos concept en de titel tot een vlag op een zinkende meubelschuit. Wat een treurig toonbeeld van visieloze organisatie en fantasieloze uitvoering.
Met een bevriende ontwerper bracht ik er, onder inname van vele espresso’s, met moeite een paar uur door.
De afdeling met de megalomane naam ‘Design City’, waar je over het nieuw en verfrissend design zou moeten struikelen, was zo bedroevend van kwaliteit dat we nog een keertje terugliepen om te kijken of we niet per ongeluk op de afdeling “snuisterijen en hobbyproducten” terecht waren gekomen. Beschamend voor de paar ontwerpers die wel wat te bieden hadden.
U kunt er dus vanuit gaan dat dit de laatste keer is dat ik dit inspiratieloos en depri ’event’ bezocht heb. En met mij een aantal collega ontwerpers- en interieurarchitecten die ik in ontredderde staat in de wandelgangen aantrof.
Een paar standhouders wil ik noemen, omdat ze dat verdienen. Dus lees toch even door ...