maandag 28 oktober 2013

WOONBEURS 2013

De ‘Woonbeurs’ is m.i. verworden tot een bloedeloos concept en de titel tot een vlag op een zinkende meubelschuit. Wat een treurig toonbeeld van visieloze organisatie en fantasieloze uitvoering.
Met een bevriende ontwerper bracht ik er, onder inname van vele espresso’s, met moeite een paar uur door.
De afdeling met de megalomane naam ‘Design City’, waar je over het nieuw en verfrissend design zou moeten struikelen, was zo bedroevend van kwaliteit dat we nog een keertje terugliepen om te kijken of we niet per ongeluk op de afdeling “snuisterijen en hobbyproducten” terecht waren gekomen. Beschamend voor de paar ontwerpers die wel wat te bieden hadden.
U kunt er dus vanuit gaan dat dit de laatste keer is dat ik dit inspiratieloos en depri ’event’ bezocht heb. En met mij een aantal collega ontwerpers- en interieurarchitecten die ik in ontredderde staat in de wandelgangen aantrof.

Een paar standhouders wil ik noemen, omdat ze dat verdienen. Dus lees toch even door ...

Allereerst de HMC vakschool uit A’dam en R’dam, een MBO opleiding hout, meubel en interieur. Ik sprak daar met het hoofd marketing en communicatie en met een paar studenten. Zij lieten in hun stand ontwerpen zien van afgestudeerde en nog niet afgestudeerde studenten. Mooie, inspirerende en goed uitgevoerde meubelstukken. Ik licht er een aantal uit.

Ik noem met name de ‘flatpack’ stoel van de broers Jeursen. Allebei tweedejaars student en behept met een veelbelovend talent en evenredig enthousiasme. De stoel is gemaakt uit ’n kwart plaat berkenmultiplex en zit wonderwel. Een oplossing voor de nogal ‘ribbelige’ zit is in de maak.

En verder een werkelijk schitterend ‘piece de resistance’ van meubelmaker Leon van Leeuwen in de vorm van een organisch tafeltje met drie laden (hebbe, hebbe)

en een boeiend tafelblad van driekantige blokjes hout die onderling om hun as kunnen draaien en geïnspireerd lijkt op tafelvoetbal, van Liza Pater. De randafwerking en het onderstel had beter gekund.

Op de afdeling Design City vond ik het volgende de moeite waard:
Een grote stand van ontwerper Sander Mulder, die in 2002 zijn ontwerpstudio startte (en met groot succes).
Zijn led-lampen serie Ceci (naar Margritte “ceci n’est pas une pipe”) is goed uitgevoerd en transformeert de ‘peer’ in een transparante lampenkap. Leuke vondst, hoewel de quasi breuklijn aan de onderkant wat onnozel overkomt.

De lampenserie Carat is een interessant ontwerp. Opgebouwd uit negen identieke elementen met elk vier ‘facetten’, die d.m.v. een ingenieuze koppeling samen een veelhoekige kap vormen. Vooral de ‘bling-bling’ uitvoering doet de naam Carat eer aan.

Aansluitend in die ontwerplijn is de ‘driepotige’ stoel Pythagoras waarvan met name de uitvoering met eikenhouten poten bijzonder fraai is. De driehoekige buiglijnen zijn zowel esthetisch alsook constructief. Wordt voor € 337,-- flatpack bij u thuis bezorgd.

Ontwerper Pepe Heykoop was present in een mini-stand met zijn bekende Leather Lampshades en Matka Vase. Eerlijk gezegd vind ik die ontwerpen niet zijn sterkste, maar het verhaal erachter des te meer en… niet onbelangrijk, Pepe is een uiterst sympathiek mens.
In het kort : de ontwerpen worden uitgevoerd in Mumbai, India voor een door de nicht van Heykoop opgerichte stichting, Tiny Miracles Foundation geheten. Daar werken inmiddels zo’n veertig vrouwen aan de lampenkappen en vazen én aan een betere toekomst. De afvalresten uit de Indiase leerindustrie is hun materiaal. Kijk op deze link voor uitgebreide informatie. Een mooi project van Pepe en het ondersteunen en navolgen waard !

Tenslotte de lampen van Alex de Witte. Ik schreef daar al eerder over (lees meer). Nog steeds erg mooi en gelukkig ook elders op de beurs te zien. Ik hoop dat hij er succes mee heeft. Helaas was zijn stand (tijdelijk?) onbemand en heb ik hem dus niet kunnen spreken.


© DESIGNkeus-jan willem henssen
foto's : 1 t/m 9 en 12-jan willem henssen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie. Het kan even duren voordat die geplaatst wordt.