PAN Amsterdam 2014 - DESIGN Paviljoen

Vijf standhouders dit jaar in het Design Paviljoen. Een paar minder dan vorig jaar op minder vierkante meters. Maar.... toch meer ruimte voor het design en daardoor een stuk meer 'rust in de tent'. Is Less dan toch More ?
Van alle vijf standhouders laat ik één of meerdere objecten zien, dus ga er maar even voor zitten...


Studio Histoire toonde o.a. een smeedijzeren 'kroonluchter' en een aantal kandelaars van de Zweedse glasontwerper Erik Höglund (1932-1998) ontworpen voor Boda Nova Glassworks en Axel Stromberg Ironwork zo rond 1955. Met een duidelijk herkenbare Scandinavische signatuur.
Kenmerkend zijn de glazen elementen met afbeeldingen van gezichten en dierfiguren. Höglund ontwierp meerdere kandelaars en kroonluchters voor Kosta Boda waarin hij bijv. ook gekleurde glaselementen toepaste. Een fraai ontwerp voor een huis met een hoog plafond...

Altijd boeiend, het aanbod van WonderWood. Ook ditmaal weer met een grote verscheidenheid aan objecten, met meer ruimte in de presentatie. Hieronder een aardig en experimenteel stoeltje van Jeroen Wand, product ontwerper.

Alle onderdelen zijn uit lagen 160 grams verlijmd- en geperst papier opgebouwd die vervolgens met vingerlassen en deuvels in- en aan elkaar zijn gezet.
Er zijn er slechts een aantal van gemaakt en nog een stuk of vier te koop bij WonderWood.

Bij Galerie De Andere Tijd lagen ze nog op de knieën. Niet in aanbidding voor de aluminium stoel van Gerrit Rietveld, maar om de vloer nog even van de laatste strepen te ontdoen. 

Van deze stoel van Rietveld uit 1942 en een van mijn favoriete ontwerpen, zijn er in de periode 1940 tot 1960 slechts negen exemplaren gemaakt.  Oorspronkelijk uit een, zo gaat het verhaal, vleugeldeel van een neergestort Brits vliegtuig.

Rietveld ontwierp vanaf 1927 aanvankelijk stoelen die uit één plaat multiplex te maken waren, maar hij experimenteerde ook in metaal. Dit ontwerp was een voorstudie voor een dergelijke stoel uit gelamineerd hout, die echter nooit gemaakt is.
De omgezette randen van het aluminium en de perforatie's hebben een constructieve functie. De perforatie's zelf zijn dus niet als decoratie bedoeld maar louter ter verstijving van het plaatmateriaal.

De stoel is uit éen plaat aluminium gevouwen, hoewel hem dat niet helemaal gelukt is, getuige de twee aangelaste achterpoten en de twee dwarskokers die te zien zijn aan de voorzijde.
Maar evengoed een futuristisch design, zelfs nu nog.
De uitvoering op de foto's is een hoger model, gemaakt ergens tussen 1950 en 1960, waarschijnlijk in de fabriek van Egbert, een zoon van Rietveld.

En dan dit grappige W.H.Gispen tabouretje met miniscule rugsteun voor bij een toilettafel. Periode 1937-1940. Het frame is vernikkeld wat bijzonder is (gezien het productie jaar) omdat het vernikkelproces na 1931 niet meer door Gispen werd toegepast. Een 'nakomertje'?

Galerie Vivid laat o.a. de bekende maar nog altijd charmante kinderstoel zien, die Gerrit Rietveld in deze 'open-latten' vorm ontwierp in 1923.

Zijn allereerste kinderstoel dateert uit 1918, in een meer gesloten model. Het getoonde model is gemaakt door zijn meubelmaker Gerard van de Groenekan in 1970. Nog niet zo heel oud dus en vandaar dat het stoeltje er nog zo strak bijstaat ? Prachtig object vind ik nog steeds, maar niets voor een kind met hoogtevrees...

En tenslotte een stoel waar ik bijzonder enthousiast over ben. 

Bij galerie Morentz tonen ze twee 'H269 lounge chairs' uit de 30-er jaren ontworpen door de bekende Tsjechische architect en meubelontwerper Jindrych Halabala (1903-1978).
Halabala was o.a. hoofd-ontwerper bij Unified Corporations of Applied Arts (UCAA) in Brno, een beroemde en innovatieve Tsjechische meubelfabrikant.
Deze lounge chairs werden door Thonet gemaakt (in eiken?). In de catalogi/documentatie die ik over de meubels van Thonet heb kan ik helaas niets over dit ontwerp vinden, dus veel meer informatie heb ik niet voor u.

Morentz wist de hand te leggen op een aantal van deze stoelen, die stuk voor stuk werden gerestaureerd, van een volledig nieuwe zitting en rug werden voorzien en daarna opnieuw werden gestoffeerd.

Met name de bijna 'over the top' stoffering met Tibetaans lam vind ik goed gevonden. De organische maar strakke vorm van het gebogen frame dat deels verscholen gaat onder de langharige en nonchalante bekleding vind ik erg sterk. Gedurfd, maar dan heb je ook wat.

Hoewel de stoffering uit die tijd het spel van frame, rug en zitting wel meer tot zijn recht laat komen,
zoals goed te zien is op de foto hierboven.


 ©DESIGNkeus-Jan Willem Henssen

Foto's: jan willem henssen, m.u.v. laatste foto: 1stdibs