dinsdag 12 april 2011

le secretaire renouveau part 2


Altijd eerst even nadenken voordat je iets beloofd. Zoals ik merkte bij het schrijven van het ‘vervolg’ op de column ‘le secretaire renouveau'. In mijn overtuiging waren er nog minstens 5 tot 7 interessante meubels die de moeite van het tonen waard zouden zijn. Bij nader inzien blijken dat er eigenlijk maar vier te zijn, waarvan ik er twee onder het hoofdstuk ‘objecten’ plaats en ze, op één na, geen van allen uitgesproken ‘secretaires’ zijn.

Allereerst is daar de Pivot Desk, een vervolg op het mooie tafeltje Pivot. Ik schreef daar eerder over. Ontwerper  Shay Alkalay timmerde voor ARCO door op dit thema. Ziet er wel aardig uit, maar de kracht van het PIVOT ontwerp (2008) is nu juist dat het, (in principe) zonder muurbevestiging, zo achteloos tegen de muur leunt. Bovendien is de vormgeving van de Pivot ook als ontwerp volledig in evenwicht.


Daar is bij deze, gevoelsmatig topzware, Pivot Desk geen sprake meer van. Die zou ik mijn laptop, een cappuccino en een dikke reep chocola niet toevertrouwen zonder een paar stevige schroeven in de muur. Een‘werkplekje’ noemt ARCO dit ontwerp. Ook verkrijgbaar als Pivot Vanity, een soort kaptafeltje. Sommige ontwerpen zijn gewoon af en een fabrikant / ontwerper moet daar dus niet aan gaan rommelen. Jammer.

Dit jaar op de meubelbeurs in Milaan, de schrijftafel Camberwell, van ontwerper sir Terence Conran, jawel, de oprichter van HABITAT. Een stijlvol en ambachtelijk meubel met een hoog art deco gehalte. Vervaardigd door BENCHMARK, de werkplaats-meubelfabriek die 26 jaar geleden door Conran werd opgericht en gesitueerd is op zijn landgoed.
Gemaakt van FSC gekeurd eikenhout in naturel ,transparant gekleurd of gelakt en voorzien van een ingelaten leren schrijfblad. Het schrijfblad is, zoal bij de oude schooltafeltjes, opklapbaar en geeft toegang tot een bergbak. De opstand voor papier, foto’s van je boot, goudvis of je verloofde is optioneel maar eigenlijk onmisbaar voor het karakter van dit meubel.

En dan nu de ‘objecten’. De Rhinocretaire van Claude en François-Xavier Lalanne uit 1966 en de secretaire uit de serie Grey Derivations (2010) van Maarten Baas.


Over  Lalanne schreef ik vorige week al (TEFAF). Zijn ontwerp de ‘Rhinocretaire’ is een plastiek met een verborgen uitklapblad en geheime bergruimten verstopt in zijn enorme lijf. Gemaakt van messingplaat en staal en een staart van leer is dit object eerder bizar en kunstig, dan praktisch, maar daar gaat het bij deze kunstenaar niet om. Zijn ontwerpen schuren aan tegen Kunst en Kitsch zou je kunnen zeggen, maar dan wel allebei met een hoofdletter K.
Maarten Baas ontwierp op uitnodiging van- en in samenwerking met Gallery Mitterrand+Cramer / Design (Zwitserland) een serie meubels met de titel Grey Derivations ( 'grijze afgeleiden'). Het idee was om te onderzoeken of je het maken van edities (kleine, arbeidsintensieve series) ook productie (proces)matig kunt benaderen. De uitkomst was negatief en vandaar dat deze ontwerpen uiteindelijk unica zijn gebleven.
De serie is in de studio van Baas geheel handmatig gemaakt en getuigt van zijn hoogwaardig vakmanschap als ontwerper en maker. De secretaire is een strak en robuust meubel, met een verrassend zacht, gekneed binnenwerk. De rode pootjes ter ondersteuning van het uitgeklapte schrijfblad priemen in dichte toestand als horens de lucht in. Een bijzonder mooi en origineel meubel.

© DESIGNkeus-jan willem henssen 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor je reactie. Het kan even duren voordat die geplaatst wordt.